Pewnego październikowego wieczoru (był to piątek dwudziestego) spotkaliśmy się na kolejną zbiórkę naszej drużyny. Tym razem jej głównym tematem były tropy, czyli bardzo ważny element metodyki wędrowniczej.
Czym te tropy są?
Cytując regulamin SIM „Trop jest zespołowym instrumentem metodycznym stymulującym przede wszystkim rozwój kompetencji interpersonalnych i umiejętności pracy w grupie oraz umiejętność
budowy wspólnoty celu (rozwój społeczny). Celem tropów jest także inicjowanie i wzmocnienie
funkcjonowania w gromadzie/drużynie elementów metody harcerskiej takich jak system
małych grup i uczenie w działaniu.”. Tłumacząc z harcerskiego trop, jest pewnego rodzaju projektem realizowanym przez zastęp/patrol. W wędrownictwie są one bardzo często nakierowane na
służbę-wolontariat. Wędrownicy mają do wyboru kilka ścieżek, wybierają jedną z nich i sami układają zadania tropu.
Przebieg zbiórki.
Spotkaliśmy się tak jak zazwyczaj w komendzie Hufca. Nasza drużynowa zaczęła od wprowadzenia nas w temat tropów, czyli czym one są i na czym polegają. Oprócz tego omówiła również tematykę służby. Później podzieliliśmy się na grupy i naszym zadaniem było przyporządkowanie cech służby do odpowiednich kategorii i uargumentowanie naszego wyboru.
Wydawać by się mogło, że jest to banalne zadanie. Okazało się, że pojawiły się rozbieżności w kategoryzacji i trzeba było dyskutować, czy dana cecha powinna znaleźć się w tej, czy innej kategorii.
Na szczęście udało nam się dojść do wspólnej wersji.
Po skończeniu tego punktu zajęliśmy się wymyśleniem tego, czym my możemy się zająć w ramach naszych tropów. Powstały dwa pomysły. Pierwszym z nich było, sprzątnie lasu w okolicy Łaz. Drugim było zorganizowanie spotkań z osobami z grup dyskryminowanych. Tak więc podzieliliśmy się na dwa patrole, z których każdy zajął się własnym tropem.
Zbiórkę zakończyliśmy krótkim podsumowaniem i tradycyjnie Bratnim Słowem.
